W Polsce mamy wojnę hybrydową z Rosją, a stanowisko szefa MON potraktowano jako kolejny „stołek” do obsadzenia w politycznej układance.

Zamiast profesjonalistów, których obiecywał nam w 2023 roku Hołownia – za Ministra Obrony Narodowej mamy Kosiniaka – Kamysza.

Mam nadzieję, że Donald Tusk dostrzeże powagę sytuacji i szefem MON zostanie ktoś odpowiedni, a nie kolejny partyjniak, by „jakoś się dogadać w koalicji”.

Powiedzmy sobie szczerze – co za różnica czy na tym stanowisku byłby Kamysz, Borys Budka czy może Joanna Mucha? Żadna z tych osób się do tego nie nadaje.

Skończyły się czasy pokoju, gdy było bez różnicy, który z partyjniaków zasiądzie na stołku szefa MON. Potrzebna jest osoba, która ogarnie kryzys na granicy. Będzie wiedzieć jakie ruchy wykonać i w jakim momencie.

Dość partyjniactwa. Dość dziadostwa w naszym kraju.

Słynny rockowy zespół Paramore trzykrotnie zagra na PGE Stadionie Narodowym w dniach 1 – 3 sierpnia tego roku.

Czy Warszawa cieszy się wyjątkową ilością fanów Paramore? Nie. Po prostu Stadion Narodowy jako największy tego typu obiekt w naszej części Europy służy jako „hub koncertowy” dla światowej sławy artystów.

Dzięki temu Paramore mogło aż trzykrotnie wyprzedać bilety w jednym miejscu. Co oznacza, że obiekt „ma wzięcie”. W swojej historii Narodowy przyciągnął już Rolling Stones, Depeche Mode, Taylor Swift, Eda Sheerana, Harrego Stylesa, a nawet Sanah.

Artyści planujący trasę koncertową po Europie często wybierają Stadion Narodowy z prostego względu: Koncert w Warszawie przyciągnie przy okazji fanów z państw bałtyckich, Białorusi, Ukrainy. W przypadku Paramore – nawet Finlandii, gdyż ich europejska część trasy kończy się w Wiedniu, co sprawia, że to Warszawa jest najbliżej kraju Janne Ahonena.

Dzięki PGE Narodowemu – Warszawa zaistniała na koncertowej mapie świata. Każdego roku występują u nas gwiazdy z pierwszej muzycznej ligi.

Gdybyśmy z dzisiejszą mentalnością uśmiechniętego rządu cofnęli się do 2007 roku, gdy powstawały pierwsze szkice PGE Narodowego, usłyszelibyśmy –

„Kto niby przyjedzie grać w Warszawie?!”

„Na koncert Rolling Stones możemy pojechać do Berlina albo Wiednia”

„Taki stadion to gigantomania władzy”

„Proszę sfinansować stadion za własne pieniądze to pogadamy (Petru)”

Czasy gdy witaliśmy w Polsce Michaela Jacksona niczym Papieża, bo łaskawie przyjechał do naszego zacofanego kraju zagrać koncert lub ochłapy w stylu Sting na Wyścigach Konnych od Orange – już dawno się skończyły.

Dokładnie taką samą funkcję jak PGE Narodowy odgrywałoby CPK – tylko w branży lotniczej.

Największy obiekt tej części Europy służyłby jako HUB dla państw bałtyckich, Białorusi i zachodniej Ukrainy.

Da się. Polska i Warszawa ma znacznie większe znaczenie niż niektórzy (Trzaskowski, Hołownia, większość PO) chcieliby nam wmówić.

Stadion Narodowy to megalomański projekt władzy. Gigantomania! Po co nam wielki, gargantuiczny stadion w Warszawie, skoro mecze na Euro 2012 spokojnie można rozegrać na oddalonym o 2 kilometry stadionie Legii? Kompaktowy Stadion na 30 tysięcy widzów jest atutem Warszawy! Po co nam jeszcze dwa razy większy stadion? Leczenie kompleksów?

Takie nagłówki mogłoby być wałkowane w latach 2007-2012 kiedy przygotowywaliśmy się do organizacji wielkiej imprezy sportowej jaką było Euro 2012. Całe szczęście takie głosy były w znacznej mniejszości, a debata wokół samego Stadionu Narodowego polegała na tym jaki powinien mieć kształt – czy powinien być np. olimpijski – by w przyszłości móc gościć inne imprezy sportowe niż piłka nożna, czy może powinien mieć kilka tysięcy krzesełek więcej, by w przyszłości móc gościć finał Ligi Mistrzów.

Rząd Platformy Obywatelskiej już raz zafundował Polakom skok cywilizacyjny. Ta łatka „ciepłej wody w kranie” jest dosyć niezasłużona. Na poprawę infrastruktury drogowej, kolejowej i sportowej przeznaczono około 100 miliardów złotych.

W 2012 roku w końcu można było przejechać z Warszawy do Berlina autostradą, sama Warszawa zyskała obwodnicę, nasze dworce przestały wyglądać jak postkomunistyczne relikty bez toalety i zadaszenia. W latach 2007-2012 gołym okiem było widać rozwój infrastrukturalny.

Polacy przyzwyczaili się do rozwoju i chcą więcej. Elity PO jednak stwierdziły w pewnym momencie, że hołota dostała już raz swoje igrzyska – i wystarczy.

Osoby jak Barbara Czerniawska, która w imieniu władzy otwarcie powiedziała w Polsat News, że jest „zdumiona” zaangażowaniem Polaków w projekt CPK. Wielkie zdumienie, mimo że to właśnie Platforma Obywatelska przyzwyczaiła Polaków do wielkich zmian i rozwoju.

CPK jest kwestionowane, jako „nieopłacalne” – kiedy to w momencie, gdy ponad piętnaście lat temu, gdy Polska nie była jeszcze tak zamożna jak dzisiaj – ładowano miliardy złotych na nowoczesne stadiony, które – umówmy się – nie były i wciąż nie są infrastrukturą „pierwszej potrzeby”

A taką właśnie infrastrukturą jest projekt CPK. I to dlatego Polacy jej w większości oczekują. Mamy autostrady, lepsze dworce, nowoczesne stadiony. Teraz czas na lotnisko z prawdziwego zdarzenia – prawdziwą wizytówkę kraju oraz Kolej Dużych Prędkości. Czas stać się prawdziwym zachodnim krajem.